Herfst
Van het ene op het andere moment lijkt de zomer voorbij. De eerste hectiek van het nieuwe schooljaar met nieuwe roosters en schema’s voor het hele gezin is aan het afnemen. De zomerse eindeloosheid maakt plaats voor ritme, en dat levert een fijn soort ruimte op. Het nieuwe seizoen dient zich aan: een tijd om naar binnen te keren.
Het liefst trek ik letterlijk de gordijnen dicht, warme sokken en mijn joggingbroek aan. Het licht, de kleuren, het eerste herfstbokje en weer eens een trui dragen: het staat symbool voor een warm-feestelijke tijd die begint met de Kinderboekenweek in oktober. Zo’n tijd van jarig zijn en verdwijnen in heerlijke verhalen. Chocolademelk en tomatensoep. Cocoon-tijd, ik houd er van. Het hoopvolle, het oogsten en ook: het pauze houden.
Ruimte
Misschien dat ik in deze tijd wel de meeste ruimte ervaar om te schrijven. Alle indrukken van het voorjaar en de zomer zijn geland. De ingezaaide plannen vinden bodem en wortelen. Ondertussen pluk ik de vruchten van dat wat eerder gezaaid was.
Mijn webwinkel groeit en ik geniet van dat wat zomaar tastbare werkelijkheid wordt. Stapje voor stapje, beetje bij beetje. Ik ontvang fijne berichtjes en opmerkingen van mijn volgers, waaronder ook al een aantal echt trouwe fans: dat ze genieten van de gedichten van Stilla Maris, dat ze vaak zo raak zijn, dat ze zo krachtig zijn in hun eenvoud. En dan weet ik, dan voel ik: hier doe ik het voor!
Lezen en gelezen worden
Want hoe gaaf is dat: geraakt worden en in beweging komen door zorgvuldig gekozen woorden. Lezen of schrijven waar je blij van wordt, en daar dan mee verder kunnen. Stappen maken en verder rollen.
Lieve mensen die graag lezen wat ik schrijf: jullie houden me gaande. Dank jullie wel!
0 reacties