Hoe mijn verhaal opeens flonkert
Kort verhaal
Al denkend over mijn verhaalplannen en de uitwerking daarvan kom ik op een idee: als ik nou eens een kort verhaal schrijf vanuit de verschillende personages? Vanuit Astrid, Gaab of de vader van Jonas? Gewoon om ze een beetje beter te leren kennen?
Wat weet ik eigenlijk?
Kijk, hoofdpersoon Jonas en al zijn beweegredenen ken ik onderhand wel. Maar hoe zit het met Astrid en Gaab? Ik kan ze pas geloofwaardig neerzetten als ik ze ken. En wat weet ik nu eigenlijk over hen? Waar komen ze vandaan en wat is hun noodzaak om juist in dít verhaal mee te doen? En wat is hun relatie met Jonas?
Dagelijks driehonderd woorden
Ik begin enthousiast met het verhaal van Astrid en stel mezelf een doel van driehonderd woorden per dag. Maar al na zeshonderd woorden ben ik verkocht. Want wat is Astrid een leuke griet, en wat heeft ze een bijzondere achtergrond. Ze brengt een vrolijk soort vaart in mijn tekst met haar humor en onbevangenheid. Ze ontspruit nog maar net uit mijn eigen brein en toch is het net alsof ik kennismaak met iemand die al lang bestaat. Door met haar mee te kijken ontdek ik wie ze is, en ook hoe haar familie in elkaar zit.
Hoofdpersoon
Met iedere passage die ik schrijf vraag ik me meer af of Jonas wel de hoofdpersoon in dit verhaal is. Is het niet Astrid waar het helemaal om gaat draaien? Astrid, die haar zomer doorbrengt bij haar ooms in Flonkers’ fietsenwinkel? Astrid die daar een bijzondere ring krijgt die van haar oma is geweest? Alleen die gedachte al maakt dat ik sta te trappelen van ongeduld: hoe gaat het verder?
Flonkers en magie
Ik kijk naar Astrid, zie in gedachten wat ze doet en schrijf het op. Onder mijn handen groeit mijn verbazing. Er flonkert van alles. Ik heb schrijfmoed en schrijfzin. Het lijkt alsof mijn verhaal in een stroomversnelling raakt, juist door het eens van een andere kant te bekijken.
Er vallen dingen op hun plek. Ik schrijf. Ik schrijf. Een kinderboek, met meer magie dan ik had verwacht. Heerlijk!
Leuk Mirjam om te lezen hoe dit proces ontwikkelt en het plezier ervan dat je hebt om het te bedenken. Heel veel succes met het schrijven!
Dank je wel, Willem!
War mooi om te zien hoe een verhaal ontstaat.
Altijd veel boeken gelezen, jammer dat dit in mijn jeugd allemaal niet zo snel was te vinden. Misschien maar beter ook want de boeken waren toen al niet aan te slepen 😅
Heerlijk, en heel herkenbaar! Ik vind het ook heel leuk dat schrijvers tegenwoordig veel meer zichtbaar zijn. Ik herinner me dat mijn boekenheld van vroeger, Evert Hartman, pas echt voor me ging ‘leven’ na een schrijversbezoek op school. Er zat een echt mens achter al die prachtige boeken!